27 വയസ്സ്മാത്രം . രണ്ട് പിഞ്ചു കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ ഉമ്മ . സ്വപ്നങ്ങളേറിയൊരു ഭാര്യ, മകളെപ്പോലെ സ്നേഹിച്ച ഒരു മകൾ. ജീവിതത്തിന്റെ തുടക്കം മാത്രമായിരുന്നു അവൾക്കു പിന്നിൽ, പക്ഷേ വിധി അതിനൊരവസരം നൽകിയില്ല. ഒരൊറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് അവളുടെ ജീവിതം മരണത്തിന്റെ വേഗത്തിൽ അവസാനിച്ചു.
അവളുടെ പിരിഞ്ഞുപോകൽ ഒരു കുടുംബത്തിൻ്റെ ജീവിതം തീർത്തും മൂടിക്കെട്ടി. മക്കൾക്ക് ഇനി ഉമ്മയില്ലാത്ത പെരുന്നാളുകൾ മാത്രമേ ബാക്കിയുള്ളൂ. വീടിന്റെ വാതിൽ തുറക്കുമ്പോൾ ഇനി "ഉമ്മ"യുടെ മുഖം കാണില്ല. ചെറിയ കൈകൾ ഇപ്പോൾ ശൂന്യമായ വായുവിൽ തേടുന്നു. അവർക്ക് അറിയില്ല, അവരുടെ ഉമ്മ ഇനി തിരിച്ചു വരില്ലെന്ന്.
ഭർത്താവിന് ലോകം ശൂന്യമായി. സഹജീവിതത്തിന്റെ എല്ലാ പ്രതീക്ഷകളും കണ്ണുനനയുന്ന ഓർമ്മകളായി മാറി.
മാതാപിതാക്കൾ മകളുടെ ഫോട്ടോ പിടിച്ച് നിശ്ശബ്ദമായി കരയുന്നു . മകളെ വളർത്തിയ ആ കൈകൾക്ക് ഇപ്പോൾ പിടിക്കാനുള്ളത് ഒരു തണുത്ത ചിത്രമാത്രം.
വളാഞ്ചേരി മുഴുവൻ ഇന്നും ആ സംഭവത്തിന്റെ ഓർമ്മയിൽ വിറയ്ക്കുകയാണ്. ഒരു വീടിന്റെ വാതിൽ അടഞ്ഞതല്ല അത്, ഒരു നാട്ടിന്റെ ഹൃദയം പിളർന്ന നിമിഷം തന്നെയായിരുന്നു.
ഈ മരണം വെറും ഒരു അപകടമല്ല ,അത് നമ്മുടെ സമൂഹത്തിന്റെ കുറ്റബോധമാണ്. റോഡുകളിൽ നിയന്ത്രണമില്ലാതെ പാഞ്ഞടിക്കുന്ന ടോറസ് ലോറികൾക്ക് മനുഷ്യജീവിതത്തിന്റെ വില ഇല്ലാതായി. നിരീക്ഷിക്കേണ്ട പോലീസ് മൗനം പാലിക്കുന്നു, നിയന്ത്രണം ഉറപ്പാക്കേണ്ട മോട്ടോർ വാഹന വകുപ്പ് കണക്കുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നതിൽ തിരക്കിലാണ്. അതിനിടെ, നിരപരാധികൾ മരണത്തിനായി കാത്തുനിൽക്കുകയാണ്.
മക്കൾക്ക് ഇനി അമ്മയില്ലാത്ത ബാല്യം, ഭർത്താവിന് കൂട്ടില്ലാത്ത ജീവിതം, മാതാപിതാക്കൾക്ക് മകളില്ലാത്ത വേദന . ഇതാണ് ടോറസ് ലോറിയുടെ അമിതവേഗത്തിന്റെ വില.
വളാഞ്ചേരി ഈ മരണത്തിൽ കണ്ണീർ കൊഴിച്ചപ്പോൾ, ഒരു ചോദ്യമാത്രം നിലനിന്നു ,ഇനി എത്ര വീടുകൾ കൂടി ഇതുപോലെ ഇരുട്ടിലാഴ്ത്തേണ്ടി വരും?
നിയമം കണ്ണുതുറക്കുമോ?
അല്ലെങ്കിൽ ഈ നാടിന്റെ കരച്ചിൽ ഇനി കേൾക്കാനാരുമില്ലേ?
തിരിച്ചു വരാത്ത ലോകത്തേക്ക് അവൾ യാത്രയായി , പക്ഷേ അവളുടെ ഓർമ്മ, ഈ നാടിന്റെ കണ്ണീരായി എന്നും നിലനില്ക്കും.
ന്യൂസ് ഡെസ്ക് മലയാളം ടെലിവിഷൻ
0 Comments